μετρητίς

μετρητίς, -ίδος, ἡ (Α)

θηλ. τού μετρητής*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μετρητής + κατάλ. -ίς (πρβλ. αιρετ-ίς, αιχμαλωτ-ίς)].